Maar, het schrijven onder pseudoniem biedt, mede dankzij al die nieuwe technologie, ook geen bescherming. Ik had de echte naam van Plutone in twee minuten op linkedin gevonden en zag dat je daar exact dezelfde pasfoto gebruikt als op Ambetenaar 20.
Als ik wil weten waar hij is geweest, kijk ik op zijn FlickR account en ook welke events hij op Linkedin en A20 hebt aangevinkt. We komen zo langzamerhand uit in de situatie dat ik eerder MINDER van je wil weten dan MEER. Zie ook: http://www.cl.cam.ac.uk/~rja14/Papers/8_friends_paper.pdf
Wanneer het startpunt is dat iedereen alles over iedereen KAN weten, is het al dan niet opslaan van informatie in een database m.i. niet meer zo een heel belangrijke discussie. Er zijn simpelweg geen geheimen meer. De vraag is meer wat de overheid daadwerkelijk met deze informatie gaat DOEN. Dat is een justitiële en zelfs constitutionele aangelegenheid. Hetzelfde geldt voor organisaties, maar daar is het meer een ethische kwestie. Gelukkig zal misbruik van al deze informatie ook niet lang geheim blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten