Marijke Stokkel schreef op haar weblog (zie http://marijkestokkel.blogspot.com/2008/09/het-nieuwe-werken-alleen-zonder.html):
‘Het nieuwe werken’ als begrip vind ik erg fascinerend. Gelanceerd door Bill Gates himself (hij gaf het startsein met de white paper The New World of Work) en door Microsoft Nederland doorgevoerd in de eigen organisatie sinds de betrekking in het nieuwe pand in mei dit jaar. Maar wat houdt het nou preciés in? Ik heb nooit een eenduidige definitie kunnen vinden. Die kreeg ik gisteren ook niet. De spreker van Microsoft: ‘het is niet zo van: doet u mij maar één nieuwe werken, graag met een strik eromheen.’ Het heeft volgens hem betrekking op de manier waarop we werken, samenwerken en de technologie de we daarbij gebruiken. Maar het heeft ook te maken met het verbeteren van dienstverlening, de mens centraal stellen, de balans werk en privé, resultaatgericht werken. Komt hij er nu gemakkelijk mee weg? Is het wellicht een slimme marketingtruc, omdat de term appelleert aan een een algemeen positief gevoel van vernieuwing en verbetering, dat mensen zelf kunnen invullen? Of heeft hij de essentie te pakken? Gaat het om een nieuwe manier van werken die niet planbaar en ontwerpbaar is, maar een organisch groeiproces dat voor elke organisatie en elk individu anders werkt? Daar ben ik nog niet helemaal uit...
Het nieuwe werken is volgens mij een middel om iets te bereiken. Namelijk het bereiken van kennisintensieve productiviteit voor organisaties. Hiervoor is een aantal dingen nodig:
1. Het werven en behouden van hoog opgeleide, talentvolle, jonge medewerkers;
2. Ervoor zorgen dat die kenniswerkers zo productief mogelijk zijn, zolang ze voor jouw organisatie werken;
3. Ervoor zorgen dat hun kennis behouden blijft, nadat ze je organisatie verlaten hebben.
Aannames achter deze zaken zijn:
1. Er zal komend decennium een structureel tekort aan hoog opgeleide, talentvolle, jonge medewerkers zijn;
2. Mensen die nu de arbeidsmarkt betreden zullen gedurende hun carrière 19 banen hebben.
Belangrijkste cultuurverandering die dit zal stimuleren is de overgang van "command and control" naar "connect and collaborate". Zie het boek van Dik Bijl: Het Nieuwe Werken
Peter Drucker stelde ons voor de volgende uitdaging:
De belangrijkste, en een echt unieke, bijdrage van management in de 20e eeuw was het vervijftigvoudigen van de productiviteit van de fabrieksarbeider. De belangrijkste bijdrage die van management in de 21e eeuw wordt gevraagd,is een vergelijkbare toename van de productiviteit van de kenniswerker.
In deze blog zal ik mijn ideeën hierover, vanuit het vakgebied informatiemanagement, delen.
dinsdag 28 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Over mij
- Paul Ruijgrok
- Tot 1992 studeerde ik Technische Informatica aan de TU Delft en in 2000 en 2001 heb ik een MBA opleiding gevolgd aan de Rotterdam School of Management. Ik werkte 10 jaar voor PinkRoccade als consultant, project manager, contract manager en business line manager.
Daarna werkte ik 4 jaar bij KBenP als principal consultant. Ik was trekker van de thema's "het Nieuwe Werken" en ECM & Search. Daarnaast was ik inhoudelijk betrokken bij de projecten en adviesopdrachten.
Sinds 2010 ben ik zelfstandig ondernemer onder de firmanaam InforU BV. Mijn specialisme is productiviteit en de kenniswerker, het Nieuwe Werken, Web 2.0 en Informatiemanagement.
Publicaties:
*Over Toverdozen en Tovermensen, OverheidsDocumentatie (OD), 2010
*Kenniswerk kan 20% goedkoper –marktonderzoek naar effectiviteit van de kenniswerker KBenP, 2009
* Boekreview: Managing The Crowd – Steve Bailey OD, 2008
* Digitale werkplek voor Rijksambtenaren Overheidsmanagement, 2008
* Samen werken zonder regie leidt niet tot samenwerken Computable.nl, 2007
* Help de Bezoeker Zoekt! Paul Ruijgrok. KBenP Actueel, 2007
1 opmerking:
Hallo Paul,
Dank voor je bericht. Allereerst sorry voor mijn late reactie: het duurde even voordat ik ontdekte dat er een reactie was geplaatst en daarnaast ben ik niet echt een real-time blogger.
Maar dat terzijde. Je stelling dat het nieuwe werken een middel is om een toename van productiviteit voor kenniswerkers te bereiken, vind ik erg helder en to-the-point. Prettig. Ik kan me er grotendeels vinden.
Als essentiële voorwaarde noem je het werven en behouden van jonge hoogopgeleide medewerkers. Dit is een terugkerend thema in je blog, net als het belang van flexibiliteit, bijvoorbeeld met betrekking tot de verhouding werk - privé. Flexibele mensen zijn productiever.
Wat ik interessant vind, is dat jij je met name richt op de vraag: 'hoe kan een organisatie mensen werven die zo flexibel (en dus productief) mogelijke zijn?'
Zelf neig ik meer naar: 'hoe kunnen de mensen die niet gemakkelijk voldoen aan de eisen rondom flexibiliteit, toch hun plaats vinden op de arbeidsmarkt?' en: 'is flexibiliteit als competentie eigenlijk wel noodzakelijk om waarde toe te voegen aan een organisatie?' (zie bijvoorbeeld mijn stukje over Sennett: http://marijkestokkel.blogspot.com/2008/09/hoe-flexibeler-hoe-beter_19.html).
Daarom vind ik persoonlijk jouw definitie van het nieuwe werken iets te eng geformuleerd. Vanuit de organisatie/het management gezien lijkt het me een goede definitie. Maar als kenniswerker gaat het nieuwe werken mijns inziens ook om het vinden van een goede balans tussen werk en privé, om werken aan zaken die betekenisvol voor je zijn, om je ten volste kunnen ontplooien.
In de ideale situatie sluiten de doelstellingen van beide partijen naadloos op elkaar aan. Dit gebeurt in een wisselwerking. Als je als werkgever geen goede arbeidsomstandigheden creëert en niet investeert in het welzijn van je mensen, zal ook de meest veelbelovende generatie Y-high potential verschrompelen tot middelmatigheid.
Ik vind het leuk om vanuit een ander gezichtspunt te lezen over het onderwerp dat mij mateloos interesseert. En nuttig, het gaat tunnelvisie tegen. Ik houd je blog in de gaten.
Wellicht tot ziens,
Groet,
Marijke Stokkel
Een reactie posten